02/09/2017 – Vallen hoort er ook bij…
Op zaterdag 02/09 stond een tijdrit op het programma: de Trioclassic in Hooglede. Ik nam individueel deel in de G-categorie. Jammer genoeg stonden er weinig concurrenten aan de start. Patrick Muylaert (C4) was de te kloppen man. Het was de bedoeling om met deze wedstrijd het seizoen in schoonheid te kunnen afsluiten. Maar het draaide dus anders uit…
Direct na de start was er een eerste bocht naar links, vervolgens kwam er een lang recht stuk, licht dalend. Dus hier moest ik snelheid maken. Met de handen op de remgrepen trok ik de snelheid fors omhoog. Toen wilde ik op mijn tijdritstuur gaan liggen, maar waarschijnlijk deed ik dit iets te bruusk. Mijn stuur sloeg om en een fractie later lag ik tegen de grond. Ik voelde meteen dat het niet goed zat. Ik had enorm veel pijn ter hoogte van mijn rechterheup (aan de kant van mijn stomp). Mijn rechterarm kon ik ook nog enkel geplooid houden, strekken deed teveel pijn.
De organisatie had ervoor gezorgd dat er achter elke renner een motor reed. Die man kon dus direct een ziekenwagen oproepen. Even later was ik al op de spoed van het ziekenhuis van Roeselare.
Eerst nog een telefoontje naar het thuisfront, want daar zat gans de familie op mij te wachten om de 7e verjaardag van mijn zoontje Jasper te vieren. Ik heb gezegd dat ze het feestje niet mochten afzeggen: life goes on, en Jasper had zo naar het feestje uitgekeken. Hij heeft toch nog een leuke dag gehad!
Na fotos was het verdict snel duidelijk: sleutelbeen gebroken en heup gebroken. Er was een heupspecialist aanwezig in het ziekenhuis, en die kon me meteen opereren zowel aan de heup als aan het sleutelbeen. De eerste dagen had ik nog veel pijn, en kon ik me amper bewegen. Maar dat ging snel beter. Op woensdag mocht ik naar huis. Natuurlijk heb ik een paar weken niet veel kunnen doen. Ik moest alles vanuit de rolstoel doen en met 1 arm. Mijn prothese kon ik natuurlijk niet aandoen vanwege de heupbreuk, en op krukken lopen kon niet door de sleutelbeenbreuk.
Eigenlijk kon de valpartij niet beter vallen: het was het einde van het seizoen en er was toch een rustperiode van 3 weken voorzien. Vanaf de 4de week na mijn val kon ik terug fietsen, eerst op de hometrainer en vanaf de week erna op de rollen.
Hopelijk kan ik zo snel mogelijk terug voluit trainen op de weg en me voorbereiden voor het pisteseizoen. Eerste afspraak: pistewedstrijd in Manchester op 24-26/11!
