Ik had al gepiekt naar het WK piste eind maart, en vervolgens moest ik die topconditie vasthouden tot deze Wereldbeker in Oostende. Niet evident, en op training begon ik al de eerste tekenen van vermoeidheid te voelen. Dus het vertrouwen was niet 100%.
De tijdrit op 04/05 was het grootste doel. Op het BK had ik al getoond dat ik er klaar voor was. Al was de tijdrit in Oostende wel héél erg lang: 28,2km… 8km langer dan op het BK, en zelfs 10km langer dan vorig jaar in Oostende. De organisatie had het stuk op de zeedijk behouden, maar er nog een lus bijgevoegd doorheen een woonwijk in Mariakerke. Bovendien moesten we dit jaar 3 ronden rijden ipv 2.
(C) Parantee-Psylos – Stefan Nies
Er mocht een volgwagen achter de renners rijden, dus mijn coach Remko kon me via het oortje tot het uiterste pushen. Ik reed een nagenoeg perfecte tijdrit: bochtenwerk was goed, en de rondetijden heel constant. Ik finishte met een tijd van 42:04, een gemiddelde van 40,2km/h. Hiermee werd ik 6e! Een héél goede uitslag gezien het deelnemersveld, want de volledige wereldtop was aanwezig. Bovendien eindigde ik op slechts 15″ van het podium… en dat nog steeds zonder tijdritframe.
(C) Jean Knop
De goede uitslag in de tijdrit liet me ook dromen van een goede uitslag in de wegrit op zondag 06/05.
De MC1 en MC2 klassen startten 30″ na de MC3 klasse. De UCI wou op die manier het peloton wat uitdunnen en valpartijen van bij de start vermijden. Maar er werd heel snel gereden van bij de start, en na een paar ronden kwam het MC3-peloton in het vizier. Ik voelde me nochtans niet zo slecht, maar toch mistte ik de aansluiting met de MC3’s. Ik kwam in een groep terecht met de MC1s en nog een 6-tal MC2s. Een 10-tal MC2s waren wél mee met het MC3 peloton. Daardoor kon ik al geen punten meer sprokkelen voor de UCI ranking, en dus heb ik mijn landgenoot Koen Heuvinck proberen te helpen. Hij reed wel nog voor de eerste plaats in de MC1 klasse. Ik kon hem een aantal ronden naar voor loodsen op de moeilijke punten, en op het einde probeerde ik de sprint aan te trekken. Maar Koen was leeggereden, en eindigde 6e en laatste van het groepje. Ik eindigde op een teleurstellende 16e plaats.
Nu is het tijd om wat rust te nemen, en dan weer op te bouwen naar het WK in augustus. De tijdrit wordt daar mijn hoofddoel.
(C) Parantee-Psylos – Stefan Nies