19/05/2019 – Succes in de wereldbekerwedstrijden
Van 9 tot 12 mei, en van 16 tot 19 mei stonden de eerste 2 rondes van de wereldbeker op de kalender. De eerste wereldbeker was in Corridonia, Italië op een heuvelachtig parcours, de tweede wereldbeker nam plaats in Oostende, voor het 4e jaar op rij.
Ik had tijdens de winter gepiekt naar het WK piste in maart, en het kwam er dus op aan om die piek door te trekken tot de 2 wereldbekers in mei. Maar deze wedstrijden waren geen hoofddoel. Het 2e hoofddoel van het seizoen, komt pas in september voor het WK tijdrijden in Emmen, Nederland.
In de voorafgaande wedstrijden, in Massa Italië en op het circuit van Zolder, had ik al gemerkt dat de conditie goed was, en ik vertrok dus met vertrouwen naar Corridonia. Ik had nog nooit op een heuvelachtig parcours gereden, en wist niet heel goed waar ik me moest aan verwachten.
Het was een ronde van 9km, waarvan de laatste 3km aan 5% bergop gingen, en waar er ook halverwege, een gevaarlijke, steile afdaling lag. In de tijdrit moesten we 2 ronden afleggen, in de wegrit 6 ronden.
Tijdens de verkenning had ik al begrepen dat het moeilijk zou worden om een goed resultaat te rijden. Daarvoor zou ik enerzijds veel risico’tain’tmoeten nemen in de afdaling (en dat wilde ik niet met het oog op de wedstrijd in Oostende een week later), en anderzijds wist ik dat ik veel tijd ging verliezen op de klim van 3km (waar ik met mijn 83kg toch in het nadeel ben).
(C) Pierangelo Vignati
UCI Worldcup 2019 Corridonia wegrit, met Diederick Schelfhout
Op vrijdag werd ik 11e in de tijdrit, en op zondag, in de regen, werd ik nog 8e in de wegrit. Meer zat er deze week niet in… Voor de moraal waren deze resultaten natuurlijk niet goed, maar ik trok me op aan mijn wattages tijdens de wedstrijden die echt wel behoorlijk waren, en mijn goede vorm bevestigden.
Op maandag terug naar België, want de wereldbeker in Oostende kwam eraan. Dit parcours lag me natuurlijk veel beter: vlak en niet te technisch.
Op vrijdag vond de tijdrit plaats: 3 ronden van 9km, waarvan een groot gedeelte op de dijk in Mariakerke met tussendoor nog een technisch gedeelte met een 6-tal bochten. Er stond niet zo heel veel wind, dus ik kon gewoon met een vol achterwiel starten, en een voorwiel met hoge velg (90mm). De ganse wereldtop was aanwezig, dus ideale omstandigheden om me te bewijzen.
De tijdrit verliep perfect: goed ingedeeld, constante rondetijden, veel van de voor mij gestarte concurrenten kunnen inhalen, vooruit gestuwd door mijn trainer in de volgwagen. Ik finishte met de snelste tijd, maar mijn grootste concurrenten moesten nog binnenkomen. Nagelbijtend afwachten dus, maar ik werd uiteindelijk 3e!!! Vooraf had ik gezegd dat ik wilde winnen, maar de winnaar, Darren Hicks, had toch 1 minuut voorsprong, dus winnen zat er vandaag niet in. Super tevreden dus!
UCI Worldcup Oostende 2019 TT podium MC2
Op zondagnamiddag was er de wegrit: 8 ronden van 8km. Er waren véél vrienden en familie afgezakt naar Oostende, en dit was uiteraard zeer motiverend. Er was vóór de start wel nog wat stress, want ik had nog een lekke band tijdens mijn opwarming. Het regende en er was veel wind, dus het zou opletten worden voor waaiers. De eerste ronden verliepen vlot, het tempo was hoog, en ik kon me goed handhaven vooraan in het peloton. Maar dan maakte ik een foutje en werd ik uit de waaier gereden. Gelukkig kon met 3 andere renners na een ronde terugkomen. Een ronde later werd ik opnieuw uit de waaier gereden… ik heb duidelijk nog wat te leren. Nu zag het er slechter uit. Er waren 3 renners van mijn klasse MC2 voorop, samen met een aantal MC3 renners. Dus ik wist dat die groep vol ging doorrijden. Ik zocht steun bij een aantal andere geloste renners, maar ik moest het grootste deel van het werk zelf opknappen. We bleven 2 à 3 ronden hangen op 20″ van de kopgroep. Ik bleef vechten om terug te komen, en gelukkig lukte dat in de laatste ronde! Ik dacht dat ik niet veel kans meer maakte in de sprint, en dus probeerde ik op 2km van de finish nog te ontsnappen, maar ze lieten me niet rijden. Het zou dus een sprint worden.
Een Colombiaan begon de sprint aan te trekken voor zijn landgenoot op 700m van de finish. Ik wist dat dit te vroeg was, want er stond tegenwind op de laatste rechte lijn. Ik zat aanvankelijk achteraan de kopgroep, maar doordat een aantal renners stilvielen door de wind, kon ik opschuiven. Pas in de laatste 100m ging ik vol door, ik kon nog 2 concurrenten remonteren, maar één renner was toch nog sterker dan mij. De Fransman Alexandre Leaute won verdiend én ik werd 2e!!!
Fantastisch resultaat, na een hele zware wedstrijd. Ik ben trots op mezelf dat ik ben blijven knokken en erin ben blijven geloven. De supporters hebben me ongelofelijk gesteund!
UCI Worldcup Oostende 2019 wegrit podium MC2 (vlnr Ewoud Vromant, Alexandre Leaute, Tristen Chernove).
(C) ParanteePsylos/Stefan Nies
Ik mag voor de 2e keer deze week het podium op, en als kers op de taart word ik leider in de UCI ranking. Nu doe ik het even wat kalmer aan, om dan met veel ambitie op te bouwen naar het WK tijdrijden in september in Emmen.
