10/05/2021 – Eindelijk terug competitie
Na meer dan 450 dagen, konden we eindelijk terug een wedstrijd rijden! Van 6 tot 9 mei stond de 5e editie van de UCI Wereldbeker in Oostende op de kalender. Na zo een lange periode zonder competitie, had ik veel vraagtekens bij mijn conditie, maar ik was heel gemotiveerd om het beste van mezelf te geven in deze wedstrijd in eigen land.
Zoals gebruikelijk, startte de wereldbeker met een tijdrit. Het was hetzelfde parcours als de voorgaande jaren: 10km, met een technisch gedeelte en een lang recht stuk heen-en-weer langs de kustlijn. In mijn categorie MC2, moesten we 2 ronden afleggen, dus 20km in totaal.
(C) Parantee-Psylos / Stefan Nies
De start van de tijdrit was op vrijdag om 9u51. Ik voelde me heel goed van bij de start en ik vond onmiddellijk het juiste tempo. Aan het eerste tussenpunt, had ik 8″ voorsprong op mijn grootste concurrent, the Fransman Alexandre Leauté. Ik kon mijn voorsprong gestaag uitbouwen, en met een heel sterke laatste 5km (wind in de rug), finishte ik met een gemiddelde van 44km/h. Ik moest nog een paar minuten wachten op de finish van Leauté, maar ik was dolgelukkig toen ik hoorde dat ik had gewonnen, met een voorsprong van 23″. De 3e plaats was voor de Nederlander André Wijnhoud.
(C) Parantee-Psylos / Stefan Nies
2 dagen later, op zondag, was de wegrit, op hetzelfde parcours als de tijdrit. Aangezien Tokyo dichterbij komt, was het voor mij belangrijk om voorzichtig te zijn en niet betrokken te geraken bij eventuele valpartijen. Ik bleef gans de race goed vooraan, en probeerde de technische zone als eerste te nemen. Ik probeerde ook een aantal keren alleen weg te rijden, maar de Franse ploeg hield alles samen, en het draaide uit op een sprint.
Ik zat goed gepositioneerd, maar de Franse wereldkampioen Alexandre Leauté was té sterk. Hij won, ik was 2e. De 3e plaats was voor the Brit Matthew Robbertson.
(C) Parantee-Psylos / Stefan Nies
